Непосредно по падот на комунизмот во Европа, Македонија и Албанија се согласија со исцртаната траса на Пан-европскиот Коридор 8 на конференциите во Крит (1994 година) и во Хелсинки (1997 година) и се обврзаа на среден рок да инвестираат во изградбата на патна, железничка и енергетска врска за поврзување на Црното со Јадранското и Јонското море. Две и пол децении подоцна, патниот сообраќај остана доминантен вид превоз и во Македонија и во Албанија, но двете земји не успеаја да се спојат со автопат.
*И по речиси три децении од падот на комунизмот, владите во Скопје и Тирана имаат различни погледи за идното патно поврзување меѓу двете земји
Во меѓувреме, бројот на патници и фреквенцијата на возила меѓу двете земји постојано расте, но прогнозите за сообраќајот од експертите сепак не се доволни за зелено светло за изградба на автопат. Без доволно пари во националните буџети, Македонија и Албанија се приморани да чекаат помош од странство за да го изградат планираниот проект. Европската Унија долги години се обврзуваше дека ќе ја помогне изградбата, но единствено доколку ваквиот автопат се покаже како финансиски исплатлив. На магичниот круг на проблеми со патното поврзување меѓу двете земји, државните раководства неодамна додадоа уште еден нов – по која траса да минува идниот автопат.